Urodził się 4 listopada 1897 roku w Piotrkowie w województwie warszawskim, w rodzinie Aleksandra i Marii z Rykowskich. Ukończył pierwszą klasę szkoły powszechnej. Z wojska wyszedł w stopniu kaprala i 15 sierpnia 1923 roku został przyjęty do służby w Komendzie Okręgowej Policji Państwowej w Warszawie. W 1929 roku ukończył 5-miesięczny kurs dla szeregowych w Normalnej Szkole Fachowej w Sosnowcu, z wynikiem dobrym i w lipcu 1930 roku został awansowany na stopień starszego posterunkowego. W czerwcu 1934 roku przeniesiono go do województwa poznańskiego. Otrzymał przydział do Komendy Powiatowej Policji Państwowej w Gostyniu. Jego losy we wrześniu 1939 roku są nieznane. Opuścił miasto 1 września razem z innymi policjantami. Dostał się do niewoli sowieckiej i został osadzony w obozie w Ostaszkowie, co potwierdził Stanisław Kałek, policjant z Gostynia, w liście do rodziny. Wywieziono go z obozu 6 kwietnia 1940 roku na podstawie listy NKWD nr 05/1 poz. 58 z 5 kwietnia 1940 roku i zastrzelono w nocy z 6 na 7 kwietnia w piwnicy budynku Zarządu Obwodowego NKWD w Kalininie (obecnie Twer), zaś jego zwłoki zostały wrzucone do zbiorowego dołu we wsi Miednoje. We wrześniu 1938 roku odznaczony został Brązowym Krzyżem Zasługi „za pracę w służbie bezpieczeństwa publicznego”. Był żonaty, miał cztery córki.
AAN, zesp. KG PP; P. Bauer, J. Zielonka, Żołnierska droga przez mękę, Kościan 1990, s. 26; J. Tucholski, Mord w Katyniu, Warszawa 1991, s. 318; Lista ostaszkowska, Szczytno 1993, s. 107; W. Śmigielski,Gostyńska lista katyńska, „Gazeta Gostyńska” 1994, nr 19, s. 33;Rozstrzelani w Twerze, Warszawa 1997, s. 167; Naznaczeni piętnem Ostaszkowa, Warszawa 2000, s. 126; Miednoje: księga cmentarna, Warszawa 2006, s. 503; W. Śmigielski, Mieszkańcy Gostynia i okolic w mogiłach katyńskich, Gostyń 2015, s. 63.
