Urodził się 7 października 1898 roku w Świrdunach w powiecie święciańskim, w rodzinie Franciszka i Karoliny z Jankowiczów. Ukończył cztery klasy gimnazjum. Do 1927 roku był urzędnikiem w Urzędzie Gminnym w Święcianach. Po zakończeniu służby wojskowej, z której wyszedł w stopniu szeregowego, został przyjęty 1 grudnia 1928 roku do służby w Policji Państwowej i skierowany do Szkoły dla Szeregowych w Żyrardowie, na pięciomiesięczny kurs. Ukończył go 18 maja 1929 roku z wynikiem dostatecznym. 1 kwietnia 1934 roku został awansowany na stopień starszego posterunkowego. Od 21 sierpnia do 5 listopada 1934 roku przebywał na kursie specjalnym dla komendantów posterunków w Szkole Oficerskiej Policji Państwowej w Warszawie. Nie wiadomo, gdzie służył w latach 1928-1937. 21 maja 1937 roku został mianowany komendantem posterunku Policji Państwowej w Piaskach. Jesienią 1939 roku zamieszkał z żoną i synami u rodziny w Gródku Mołodeckim i tutaj został 2 października aresztowany. Jego dalsze losy są nieznane. J. Tucholski przypuszcza, że był osadzony prawdopodobnie w obozie w Kozielsku, wszakże na listach transportowych jeńców z Kozielska do UNKWD w Smoleńsku nie jest ujęty. Natomiast żona z synami wywieziona została w 1940 roku do miejscowości Szczerbakty w obwodzie pawłodarskim w północno-wschodnim Kazachstanie. Uzyskała w czerwcu 1941 roku informację z NKWD, że mąż został wywieziony do obozu w Kotłasie w obwodzie archangielskim. Znajdował się tutaj wielki obóz przejściowy, z którego rozsyłano więźniów do wszystkich obozów w Autonomicznej Republice Komi. W 1940 roku przetrzymywano tutaj około 20 tysięcy więźniów. Był żonaty z Marią z Pozarzyckich i miał synów Zbigniewa, Tadeusza i Mirosława.
Archiwum Wschodnie Ośrodka „Karta”, nr 7357; AAN, zesp. KG PP, sygn. 347, 363; J. Tucholski, Mord w Katyniu, Warszawa 1991, s. 557; R. Wołągiewicz, Katyń w albumach rodzinnych: suplement. Szczecin 1993, s. 108; W. Śmigielski: Gostyńska lista katyńska, „Gazeta Gostyńska” 1994, nr 19, s. 33.
